طراحی بازی رومیزی

فهم تعریف بازی، گام اول طراحی بازی است

مرحله اول از هر طراحی، شناخت چیستی است. تعریف بازی نیز مرحله اول و یا شاید صفرم از طراحی بازی است. چرا این مرحله اول باید تعریف و مبنایی باشه؟

چرا باید مرحله اول، تعریف بازی و اینقدر مفهومی باشد؟ آیا برای طراحی بازی واقعا نیاز به تعریف بازی داریم؟ چرا باید این مرحله را انجام دهیم؟

این مسئله قابل درک است که شما می‌خواهید سریعا به جزئیات و اصل مطلب بپردازید، اما اهمیت مرحله تعریف و مبنای مفهوی بازی، در طراحی بازی بسیار مهم است. در واقع، این مرحله به شما کمک می‌کند تا پایه‌ها و اساس بازی خود را بنیانگذاری کنید و بهترین راه حل‌ها را برای طراحی و پیاده‌سازی بازی شناسایی کنید.

تعریف بازی به شما این امکان را می‌دهد که به وضوح بفهمید چه نوع بازی‌ای را می‌خواهید ایجاد کنید. آیا بازی شما یک بازی اکشن، رازآلود، استراتژیک یا ماجراجویی است؟ آیا برای یک بازی تک‌نفره یا چندنفره طراحی شده است؟ با تعیین تعریف بازی، شما هدف و محدودیت‌های خود را مشخص می‌کنید و از ابتدای طراحی به سمت هدف نهایی پیش می‌روید.

علاوه بر تعریف بازی، معیارها و سنجه‌های اندازه‌گیری نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند. این معیارها و سنجه‌ها به شما کمک می‌کنند تا بتوانید عملکرد بازی خود را ارزیابی کنید و بفهمید آیا بازی شما موفق بوده یا خیر. آنها می‌توانند شامل عناصری مانند گیم‌پلی، چالش، تعامل کاربر، زیبایی، داستان و سطح سختی باشند.

تعریف بازی چیه؟

غول مرحله اول: فهم از تعریف بازی

چرا گفتم غول مرحله اول … چون مثل بازی ماریو قبل از هر غول یه قسمت داره که خوده مرحله اول یعنی تصمیم برای بازی‌سازیه … اندازه انگیزه و تصمیم و این چیزمیزا  هست تا برنامه ریزی … اما وقتی مطمئن شدی که میخوای انجامش بدی باید بدونی تعریف بازی چیه …

خب تعریف بازی چیه؟

از نگاه اولیه و شاید خودم بخوام ساده (تعریف جامع تر بعداً) تعریف کنم: فعالیت تفریحی همراه با قانون یا قوانین.
اما من که متخصص نیستم … بیاین مراجع دیگر رو بررسی کنیم …
تعریف از نگاه ویکی پدیا:

بازی فعالیتی که با میل و اختیار و باهدف سرگرمی و تفریح و معمولاً و به‌طور هنجاری در اوقات فراغت انجام می‌شود. کارکرد بازی‌ها، تفریح و شادابی است.

دیوید پارلت مترجم، مورّخ و محقق بازی :

یک بازی “یک هدف دارد و یک پایان” ، یک هدف ، نتیجه و مجموعه‌ای از قوانین برای رسیدن به آن.

کلارک سی. ابت 91 ساله محقق و نویسنده کتاب بازی‌های جدی:

بازی فعالیتی است که بازیکن تصمیماتی در “زمینه محدوده‌کننده‌” (قوانین) در راستای نیل به اهداف مشخص انجام می‌دهد.

راجر کایلویز روشنفکر فرانسوی که بازی، تفریح و ترس رو از جنبه‌های ادبی فلسفی و جامعه شناسی بررسی کرده و نویسنده کتاب انسان تفریح و بازی. بعد از مرگش جایزه ای از طرف مرکز کتابخانه‌های فرانسه به نام ایشان سالانه اهدا میشه:

یک بازی دارای 6 ویژگی است:

  1. رایگان است ، یا اجباری نیست (اختیاریه و اجباری وجود نداره … نبود ببینه بازی‌ دارن وارد میکنن میلیونی).
  2. جدا از روال زندگی است و زمان و مکان خاص خود را می‌طلبد.
  3. نامشخص است ، به طوری که نتایج بازی از قبل تعیین نشده و ابتکار در بازی درگیر می‌شود.
  4. از اون جهت که ثروتی ایجاد نمی کند، ثمربخش نیست و با شروعش صحبت اقتصادی به پایان می‌رسد.
  5. با قوانینی تنظیم می شود که قوانین و رفتارهای معمولی را به حالت تعلیق در می‌آورد و باید توسط بازیکنان دنبال شود.
  6. شامل واقعیت‌های خیالی است که ممکن است در تقابل با “زندگی واقعی” تنظیم شود.

برنارد سویت فیلسوف 94 ساله آمریکایی و نویسنده کتاب ” ملخ : بازی‌ها آرمان‌شهر زندگی(اینکه چه ربطی داره به ملخ رو نمیدونم من فقط دارم ترجمه اش کردم)

بازی “تلاش داوطلبانه برای غلبه بر موانع غیرضروری است”.(چقدر کلی … البته همین تعریف کلی تعریف بدی هم نیست چون موضوع حل مسئله یا همون غلبه بر موانع غیرضروری رو گفته).

کریس کرافورد نویسنده مشهور و طراح بازی کامپیوتری (برای آتاری طراحی‌های زیادی داشته) که کتاب‌ها و کنفرانس‌های زیادی در حوزه بازی داشته(لیسانسشو و فوق لیسانسشو فیزیک خونده مثل خودم):

بازی ها چهار ویژگی دارند.

  • آنها یک “سیستم رسمی و رسمی” هستند. (این یک روش جالب برای گفتن اینه که اونا قوانینی دارند؛ “رسمی” در این مورد به معنای تعریف اونه ، نه اینکه شامل پوشیدن کت و شلوار و کراوات باشه).
  • آنها شامل تعامل هستند.
  • آنها درگیری (با موضوع و از جنبه فکری) دارند.
  • آنها امنیت را ارائه می دهند … حداقل در مقایسه با آنچه آنها نشان می دهند (البته منظورش اینه که یه وقت هست دارید بازی جنگی می‌کنید و نسبت به مفهومی که در بازیه یعنی جنگیدن شما امنیت بیشتری دارید، البته فکر میکنم فوتبال کشور خودشون و دعواهای مدرسه‌ای زمان ما که به عنوان بازی بودند رو ندیده بیچاره).

گِرِگ کاستیکیان نویسنده علمی تخیلی و طراح بازی کامپیوتری:

بازی ها “نوعی هنر است که در آن شرکت کنندگان ، که به آنها بازیکن گفته می شوند ، برای مدیریت منابع از طریق نشانه های بازی در دستیابی به یک هدف تصمیم گیری می کنند.” (کمی دقت کنین مفاهیم جدید (ایشون جوون تر از بقیه اس) … در استفاده از کلمه هنر در مقابل تعاریف قبلی که اصلا نگاه هنرمندانه به بازی نداشتند،… توکن و هدف‌گذاری)

اما یک تعریف جدیدتر ما از کتاب قوانین بازی (سال 2004) نوشته شده توسط کتی سالن و اریک زیمرمن (هر دو 50 ساله) هر دو طراح بازی و رشته‌های تحصیلی مرتبط با بازی:

بازی ها “سیستم هایی هستند که در آن بازیکنان درگیر مناقشه‌های مصنوعی ، تعریف شده توسط قوانین، که نتیجه قابل اندازه گیری(کتاب نوشته سودمند) را در پی دارد” (“در اینجا سودمند و قابل سنجش” فقط به این معنیه که مفهوم “پیروزی” و “از دست دادن” وجود داره).

البته کتاب هنر طراحی بازی هم تعریفی از بازی داشته که با بررسی برخی از همین تعاریف بازی و برخی تعاریف دیگه که من نیاوردم بیشتر سعی کرده بگه بازی چی نیست …
با بررسی این تعاریف ، حاله یه نقطه شروع برای بحث در مورد بازی‌ها داریم. بعضی از عناصر ذکر شده که به نظر می‌رسه برای بسیاری از بازی‌ها (نه همه) مشترک است:
بازی ها یک فعالیت هستند.
بازی ها قوانین دارند.
بازی ها دارای تضاد هستند.
بازی ها دارای اهداف هستند.
بازی ها شامل تصمیم گیری می شوند.
بازی ها مصنوعی هستند ، بی‌خطر هستند و خارج از زندگی روزمره انجام میشن. این گاهی اوقات به بازیکنانی گفته میشه که به سمت “دایره سحر و جادو” میرن یا با بازیکنانی که “بازی رو جدی میگیرن” به اشتراک بگذارید تا جوگیر بودن خودشون رو بگذارند کنار و و بازی رو برا آدم کوفت نکنن.
بازی ها داوطلبانه ان. اگه شما در محاصره اسلحه نگه داشته شدی و مجبور به فعالیتی بشین که یک بازی اسم گذاشته بشه، بعضیا میگن که دیگه این یک بازی برای شما نیست.
(موضوعی که باید به اون فکر کنیم: اگر این مسئله را بپذیریم ، فعالیتی که برای بعضی از بازیکنان داوطلبانه باشه و برای سایرین اجباری، ممکنه یک بازی باشه یا ممکنه نباشه … بسته به دیدگاه شما و جذابیت اون عمل داره.)
بازی ها پایان نامعلومی دارند.(قابل پیش‌بینی نیستند).
بازی ها بازنمایی یا شبیه سازی چیز واقعی هستند ، اما بخاطر دوری از روزمرگی احساس واقعی بودن رو به شکل ناخودآگاه(شاید هم خودآگاه) در انسان ایجاد میکنن.
بازی ها بهترین سیستم ها نیستند یعنی قوانینی دارند که اجازه نمیده شما همیشه از بهترین و مقرون به صرفه ترین مسیر به هدفتون برسید.
بازی ها دارای سیستم هستند. معمولاً این یه سیستم بسته اس ، به این معنی که منابع و اطلاعات بین بازی و دنیای خارج جریان نداره.
بازی ها نوعی هنر هستند.
و طراحان بازی هنرمندان بی نظیر …. (این جمله از خودمه)
هر چی جلوتر رفتیم دیدیم که با گذشت زمان و ورود کامپیوتر و پیشرفت تکنولوژی ظرافت در تعاریف و دقت در تعاریف بیشتر شد.
با این حال این تعاریف مشکلاتی هم دارند …

مشکلات تعاریف:

کدوم یک از تعاریف کاملا صحیحه؟
نکته اینه که هیچکدوم از اونها کامل نیستند. اگه شما هم سعی کنین تعریف خودتون را پیدا کنین، احتمال 99 درصد ناقصه . در اینجا چند مورد مشکل در تعاریف رایج وجود داره که معمولاً در تعاریف مشکلی ایجاد می‌کنند:
پازل: پازل هایی مثل جدول حروف متقاطع ، سودوکو ، مکعب روبیک یا معماهای منطقی. آیا اینا بازی هستند؟ بستگی به تعریف داره. سالِن و زیمرمن میگن که اینها مجموعه‌ای از بازی‌ها هستن که مجموعه‌ای از پاسخ‌های صحیح وجود داره براشون. با تعریف کاستیکان این‌ها بازی نیستند، هرچند ممکنه در یک بازی قرار بگیرند.
بازی های نقش آفرینی به اصطلاح دخمه و اژد‌ها ، مثل   D & D (Dungeons & Dragons). این بازی‌ها که واضحا از کلمه بازی در شروعش استفاده شده و میگن “بازی نقش آفرینی” … آیا اینا هم بازی هستند؟ چون با برخی از تعاریف کمی اختلاف دارند؟ میدونین کدوما؟

جمع بندی:

چیزی که واضحه اینه که باید برای تعریف هر چیزی ویژگی‌هاش رو اول مطرح کنی و دیدیم که بازی با سرگرمی، تفریح و اسباب بازی متفاوته… البته توی کتاب هنر طراحی بازی یکی از المان‌هایی که برای تعریف بازی استفاده میکنه حل مسئله اس که بعدا خوب در موردش حرف میزنیم.
همه این بررسی‌هارو انجام دادم اما نکته اصلی، متفاوت با جملات و کلمات بالاس … شما نیاز نیست یکی از تعاریف بالا رو معیار خودتون قرار بدین. میتونید با هم ترکیب کنید و یک تعریف داشته باشید.
چیزی که مهمه اینه که حتما یک تعریف معیار خودتون رو  انتخاب یا بسازید. چون همونطور که اول مقاله گفتیم برای ارزیابی نهایی بازی‌تون ، باید اونو از توری پارامترهای بازی عبور بدین.
امیدوارم تونسته اولین گام در طراحی  بازی رو با شما مفید و موثر برداشته باشم.
تا نوشته بعدی یعنی بررسی اجزای سازنده بازی منتظر ما باشید…

چرایی بازی و بازی کردن:

با ظهور عصر دیجیتال و پیشرفت ابزارهای دیجیتال در زمینه آموزش و سرگرمی، بازی به عنوان یک مسئله مهم در سراسر جهان برای انتقال مفاهیم، فرهنگ‌سازی و حتی رشد اقتصادی به میان آمده است. این پدیده، که به تازگی جهان را به وجد آورده است، تأثیرات قابل توجهی در زندگی افراد، فرآیند آموزش و دوری از روزمرگی نسل جدید داشته و در حال حاضر به سرعت در سطح جهان گسترش می‌یابد.

این امر باعث شده است که بازی در ساختار آکادمیک جهان نیز مطرح شود، تا بتواند به درستی و مسیری علمی پیشرفت کند و حتی به عنوان یک منبع درآمد مورد استفاده قرار گیرد. به گونه‌ای که هر دانشگاه، رشته‌های جدیدی را در زمینه بازی و کاربردهای آن راه‌اندازی می‌کند.

این رشته‌ها از گرافیک بازی (در دانشگاه‌های هنر) تا روانشناسی بازی، بازی در اقتصاد و غیره را پوشش می‌دهند. از سال 2000 به بعد، در سطح جهان، ابتدا رشته طراحی بازی و تقریباً به مدت دو سه سال پس از آن زمان کتاب‌های آموزشی در زمینه تعریف و طراحی بازی به وجود آمدند.

اما در کشور ما، بازی به عنوان یک مسئله نوظهور شناخته می‌شود و با ظهور بحران کرونا و افزایش زمان دورهمی خانواده، سرگرمی و بازی بیشتر خود را در خانواده‌ها و مردم به نمایش گذاشت. رشد چشمگیر صفحات بررسی بازی رومیزی و استریمرهای بازی آنلاین در دوران کرونا، نشان می‌دهد که ظرفیت و بازار قابل توسعه در زمینه بازی‌های دیجیتالی و رومیزی در کشور وجود دارد و با ایجاد شبکه‌های سرگرمی و بازی، این ظرفیت را می‌توان به درستی برای جامعه بهره‌برداری کرد. (در این متن تمرکز بر روی بازی‌های رومیزی قرار گرفته است.)

چگونگی رشد بازی در جامعه:

مطمئنا مانند هر صنعت و بازار دیگری، برای رشد بازی و محصولات این دسته، لازم است تا بازیکنان تعداد بیشتری داشته باشند. با این حال مانند ماجرای مرغ و تخم مرغ، تنوع در بازار بازی‌ها نیز برای افزایش تعداد بازیکنان لازم است. برای اینکه شاهد محصولات با کیفیت در حوزه بازی باشیم باید دو برنامه را به شکل هم‌زمان در زیست بوم تولید بازی داخلی دنبال کنیم:

  1. ترجمه وبرگردان بازی
  2. تربیت متخصصین طراحی

چرا بازی ترجمه‌ای و بازی خارجی

یکی از نکاتی که در هر صنعت،به راحتی قابل درک است، ترجمه و برگردان از منابع مرتبط به آن صنعت برای شروع بنا نهادن آن صنعت است. به عنوان مثال، یکی از روش‌های اصلی رشد علمی در کشورها، ترجمه و برگردان کتب آکادمیک از کشورهای خارجی به زبان محلی آن کشور است.

این پدیده در دو دوره زمانی واضح است. ابتدا، رشد علمی اروپایی‌ها از طریق مهاجرت برخی از افراد و محصیلن آنان، به کشورهای اسلامی و ترجمه کتب توسط اروپایی‌ها که به انقلاب صنعتی منجر شد. مورد دوم نیز در دوره کنونی، کشور چین با اعطای بورسیه به دانشجویان دکترا و ترجمه و چاپ کتب مطرح توسط این دانشجویان که به رشد علمی و صنعتی فراوانی در این کشور تبدیل شده است.

در زمینه بازی نیز، گام اولین و بنیادی ترجمه و برگردان تمام جنبه‌ها و اجزا بازی، البته با توجه به فیلترهای فرهنگی، بوده است که باعث شده بازار بازی رومیزی در ایران بدون اراده درگیر این موضوع شود. برنامه تولیدی شرکت‌های بازی رومیزی در سال ۱۳۹۹ و 1400 نشان داد که بیشتر آنها در حال ترجمه و برگردان بازی هستند و به ندرت بر تولید محصولات بومی تمرکز می‌کنند.

این واقعیت به گونه‌ای است که حتی شرکت‌های نوپا هم هدف اصلی خود را در مرحله اول ترجمه و برگردانپ قرار داده‌اند و محصولات با کیفیتی در زمینه بازی رومیزی منتشر و تولید می‌کنند.

چرا باید طراح بازی باشیم؟

اما همونطور که گفتم در کنار ترجمه و برگردان بازی، هم‌زمان باید متخصص بازی‌ساز هم تربیت بشه.
چرا؟ خیلی ساده اس! جدا از جذابیتش;

  • تا کی میخواین با بازی‌های با طراحی فرهنگی، اقتصادی و مسئله‌ای کشورهای خارجی، پیش بری؟

فرهنگ و تاریخ ایران هیچ‌وقت به این مسائل کشش نشون نداده و فقط تا جایی انعطاف به خرج میده… (البته بازی ابزار نرم فرهنگیه و مردم خیلی متوجه اثراتش به شکل مستقیم نمیشن)

  • تا کی میخوای وارد کننده باشی؟

جدا از سلیقه و فرهنگ وارداتی ،بحث طراحی بازی و صادرات اون(فروش بازی به قیمت دلاری) به عنوان اولا محصول سرگرمی و دوما محصول فرهنگی مورد توجه تیم‌های معدودی در ایران هست که جای خداروشکر داره. اسمشون چیه؟ خب واضحا فربودانگاره با تولید بازی‌های با تم متفاوت و دورهمی جواهری با تولید بازی‌های پارتی گیم دوست داشتنی. البته اگر تیم دیگری هم هست بنده دقت نکردم یا …
امیدوارم این دلایل کافی باشه و بریم سر اصل مطلب …

تعریف بازی چیه؟

غول مرحله اول: فهم از تعریف بازی

چرا گفتم غول مرحله اول … چون مثل بازی ماریو قبل از هر غول یه قسمت داره که خوده مرحله اول یعنی تصمیم برای بازی‌سازیه … اندازه انگیزه و تصمیم و این چیزمیزا  هست تا برنامه ریزی … اما وقتی مطمئن شدی که میخوای انجامش بدی باید بدونی تعریف بازی چیه …

خب تعریف بازی چیه؟

از نگاه اولیه و شاید خودم بخوام ساده (تعریف جامع تر بعداً) تعریف کنم: فعالیت تفریحی همراه با قانون یا قوانین.
اما من که متخصص نیستم … بیاین مراجع دیگر رو بررسی کنیم …
تعریف از نگاه ویکی پدیا:

بازی فعالیتی که با میل و اختیار و باهدف سرگرمی و تفریح و معمولاً و به‌طور هنجاری در اوقات فراغت انجام می‌شود. کارکرد بازی‌ها، تفریح و شادابی است.

دیوید پارلت مترجم، مورّخ و محقق بازی :

یک بازی “یک هدف دارد و یک پایان” ، یک هدف ، نتیجه و مجموعه‌ای از قوانین برای رسیدن به آن.

کلارک سی. ابت 91 ساله محقق و نویسنده کتاب بازی‌های جدی:

بازی فعالیتی است که بازیکن تصمیماتی در “زمینه محدوده‌کننده‌” (قوانین) در راستای نیل به اهداف مشخص انجام می‌دهد.

راجر کایلویز روشنفکر فرانسوی که بازی، تفریح و ترس رو از جنبه‌های ادبی فلسفی و جامعه شناسی بررسی کرده و نویسنده کتاب انسان تفریح و بازی. بعد از مرگش جایزه ای از طرف مرکز کتابخانه‌های فرانسه به نام ایشان سالانه اهدا میشه:

یک بازی دارای 6 ویژگی است:

  1. رایگان است ، یا اجباری نیست (اختیاریه و اجباری وجود نداره … نبود ببینه بازی‌ دارن وارد میکنن میلیونی).
  2. جدا از روال زندگی است و زمان و مکان خاص خود را می‌طلبد.
  3. نامشخص است ، به طوری که نتایج بازی از قبل تعیین نشده و ابتکار در بازی درگیر می‌شود.
  4. از اون جهت که ثروتی ایجاد نمی کند، ثمربخش نیست و با شروعش صحبت اقتصادی به پایان می‌رسد.
  5. با قوانینی تنظیم می شود که قوانین و رفتارهای معمولی را به حالت تعلیق در می‌آورد و باید توسط بازیکنان دنبال شود.
  6. شامل واقعیت‌های خیالی است که ممکن است در تقابل با “زندگی واقعی” تنظیم شود.

برنارد سویت فیلسوف 94 ساله آمریکایی و نویسنده کتاب ” ملخ : بازی‌ها آرمان‌شهر زندگی(اینکه چه ربطی داره به ملخ رو نمیدونم من فقط دارم ترجمه اش کردم)

بازی “تلاش داوطلبانه برای غلبه بر موانع غیرضروری است”.(چقدر کلی … البته همین تعریف کلی تعریف بدی هم نیست چون موضوع حل مسئله یا همون غلبه بر موانع غیرضروری رو گفته).

کریس کرافورد نویسنده مشهور و طراح بازی کامپیوتری (برای آتاری طراحی‌های زیادی داشته) که کتاب‌ها و کنفرانس‌های زیادی در حوزه بازی داشته(لیسانسشو و فوق لیسانسشو فیزیک خونده مثل خودم):

بازی ها چهار ویژگی دارند.

  • آنها یک “سیستم رسمی و رسمی” هستند. (این یک روش جالب برای گفتن اینه که اونا قوانینی دارند؛ “رسمی” در این مورد به معنای تعریف اونه ، نه اینکه شامل پوشیدن کت و شلوار و کراوات باشه).
  • آنها شامل تعامل هستند.
  • آنها درگیری (با موضوع و از جنبه فکری) دارند.
  • آنها امنیت را ارائه می دهند … حداقل در مقایسه با آنچه آنها نشان می دهند (البته منظورش اینه که یه وقت هست دارید بازی جنگی می‌کنید و نسبت به مفهومی که در بازیه یعنی جنگیدن شما امنیت بیشتری دارید، البته فکر میکنم فوتبال کشور خودشون و دعواهای مدرسه‌ای زمان ما که به عنوان بازی بودند رو ندیده بیچاره).

گِرِگ کاستیکیان نویسنده علمی تخیلی و طراح بازی کامپیوتری:

بازی ها “نوعی هنر است که در آن شرکت کنندگان ، که به آنها بازیکن گفته می شوند ، برای مدیریت منابع از طریق نشانه های بازی در دستیابی به یک هدف تصمیم گیری می کنند.” (کمی دقت کنین مفاهیم جدید (ایشون جوون تر از بقیه اس) … در استفاده از کلمه هنر در مقابل تعاریف قبلی که اصلا نگاه هنرمندانه به بازی نداشتند،… توکن و هدف‌گذاری)

اما یک تعریف جدیدتر ما از کتاب قوانین بازی (سال 2004) نوشته شده توسط کتی سالن و اریک زیمرمن (هر دو 50 ساله) هر دو طراح بازی و رشته‌های تحصیلی مرتبط با بازی:

بازی ها “سیستم هایی هستند که در آن بازیکنان درگیر مناقشه‌های مصنوعی ، تعریف شده توسط قوانین، که نتیجه قابل اندازه گیری(کتاب نوشته سودمند) را در پی دارد” (“در اینجا سودمند و قابل سنجش” فقط به این معنیه که مفهوم “پیروزی” و “از دست دادن” وجود داره).

البته کتاب هنر طراحی بازی هم تعریفی از بازی داشته که با بررسی برخی از همین تعاریف بازی و برخی تعاریف دیگه که من نیاوردم بیشتر سعی کرده بگه بازی چی نیست …
با بررسی این تعاریف ، حاله یه نقطه شروع برای بحث در مورد بازی‌ها داریم. بعضی از عناصر ذکر شده که به نظر می‌رسه برای بسیاری از بازی‌ها (نه همه) مشترک است:
بازی ها یک فعالیت هستند.
بازی ها قوانین دارند.
بازی ها دارای تضاد هستند.
بازی ها دارای اهداف هستند.
بازی ها شامل تصمیم گیری می شوند.
بازی ها مصنوعی هستند ، بی‌خطر هستند و خارج از زندگی روزمره انجام میشن. این گاهی اوقات به بازیکنانی گفته میشه که به سمت “دایره سحر و جادو” میرن یا با بازیکنانی که “بازی رو جدی میگیرن” به اشتراک بگذارید تا جوگیر بودن خودشون رو بگذارند کنار و و بازی رو برا آدم کوفت نکنن.
بازی ها داوطلبانه ان. اگه شما در محاصره اسلحه نگه داشته شدی و مجبور به فعالیتی بشین که یک بازی اسم گذاشته بشه، بعضیا میگن که دیگه این یک بازی برای شما نیست.
(موضوعی که باید به اون فکر کنیم: اگر این مسئله را بپذیریم ، فعالیتی که برای بعضی از بازیکنان داوطلبانه باشه و برای سایرین اجباری، ممکنه یک بازی باشه یا ممکنه نباشه … بسته به دیدگاه شما و جذابیت اون عمل داره.)
بازی ها پایان نامعلومی دارند.(قابل پیش‌بینی نیستند).
بازی ها بازنمایی یا شبیه سازی چیز واقعی هستند ، اما بخاطر دوری از روزمرگی احساس واقعی بودن رو به شکل ناخودآگاه(شاید هم خودآگاه) در انسان ایجاد میکنن.
بازی ها بهترین سیستم ها نیستند یعنی قوانینی دارند که اجازه نمیده شما همیشه از بهترین و مقرون به صرفه ترین مسیر به هدفتون برسید.
بازی ها دارای سیستم هستند. معمولاً این یه سیستم بسته اس ، به این معنی که منابع و اطلاعات بین بازی و دنیای خارج جریان نداره.
بازی ها نوعی هنر هستند.
و طراحان بازی هنرمندان بی نظیر …. (این جمله از خودمه)
هر چی جلوتر رفتیم دیدیم که با گذشت زمان و ورود کامپیوتر و پیشرفت تکنولوژی ظرافت در تعاریف و دقت در تعاریف بیشتر شد.
با این حال این تعاریف مشکلاتی هم دارند …

مشکلات تعاریف:

کدوم یک از تعاریف کاملا صحیحه؟
نکته اینه که هیچکدوم از اونها کامل نیستند. اگه شما هم سعی کنین تعریف خودتون را پیدا کنین، احتمال 99 درصد ناقصه . در اینجا چند مورد مشکل در تعاریف رایج وجود داره که معمولاً در تعاریف مشکلی ایجاد می‌کنند:
پازل: پازل هایی مثل جدول حروف متقاطع ، سودوکو ، مکعب روبیک یا معماهای منطقی. آیا اینا بازی هستند؟ بستگی به تعریف داره. سالِن و زیمرمن میگن که اینها مجموعه‌ای از بازی‌ها هستن که مجموعه‌ای از پاسخ‌های صحیح وجود داره براشون. با تعریف کاستیکان این‌ها بازی نیستند، هرچند ممکنه در یک بازی قرار بگیرند.
بازی های نقش آفرینی به اصطلاح دخمه و اژد‌ها ، مثل   D & D (Dungeons & Dragons). این بازی‌ها که واضحا از کلمه بازی در شروعش استفاده شده و میگن “بازی نقش آفرینی” … آیا اینا هم بازی هستند؟ چون با برخی از تعاریف کمی اختلاف دارند؟ میدونین کدوما؟

جمع بندی:

چیزی که واضحه اینه که باید برای تعریف هر چیزی ویژگی‌هاش رو اول مطرح کنی و دیدیم که بازی با سرگرمی، تفریح و اسباب بازی متفاوته… البته توی کتاب هنر طراحی بازی یکی از المان‌هایی که برای تعریف بازی استفاده میکنه حل مسئله اس که بعدا خوب در موردش حرف میزنیم.
همه این بررسی‌هارو انجام دادم اما نکته اصلی، متفاوت با جملات و کلمات بالاس … شما نیاز نیست یکی از تعاریف بالا رو معیار خودتون قرار بدین. میتونید با هم ترکیب کنید و یک تعریف داشته باشید.
چیزی که مهمه اینه که حتما یک تعریف معیار خودتون رو  انتخاب یا بسازید. چون همونطور که اول مقاله گفتیم برای ارزیابی نهایی بازی‌تون ، باید اونو از توری پارامترهای بازی عبور بدین.
امیدوارم تونسته اولین گام در طراحی  بازی رو با شما مفید و موثر برداشته باشم.
تا نوشته بعدی یعنی بررسی اجزای سازنده بازی منتظر ما باشید…

ابوذر بلالی

یک فیزیک خوانده، کمی بازی‌ساز، کمی دیجیتال مارکتر و کمی وب دولوپر که در دنیای بازی، به دنبال یاد گرفتن هستم و برای لبخند بازی می‌کنم. همیشه به دنبال سریع تر شدن بازی هستم و در صورت بازی با من حتما باید زود تصمیم بگیرید :)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا