توضیحات

قبل از هرچیز بگم که این بازی تجربه خیلی گرمی داره. یعنی راحت با گیم پلی و سیر پیش روی بازی ارتباط میگیرید. 

گرم بودن گیم پلی رو میشه با یه سری مثال از بازی ها توضیح داد. مثلا شده یه بازی رو تجربه کنید و بعد از تجربه، هیچ دلیل منطقی مرتب با ماهیت اون بازی برای این ندارید که چرا از اون لذت نبردید و دیگه نمیخواید اونو بازی کنید، ولی یه حس سرد نسبت به بازی دارید که باعث میشه زیاد سمت اون بازی نرید. این دقیقا نمودی از گیم پلی سرده یه بازیه. تجربه نشون داده معمولا مخاطبین عمومی بردگیم های ایرانی نسبت به بازی هایی که بر مبنای بلوف هستن این نگاه رو دارن که . یعنی گیم پلی این بازی هارو سرد تلقی می کنن. البته دلایل تخصصی و منطقی هم برای این امر هست که از جمله اونها هدف، سبک تعامل و توجیح کنش های بازیکن ها در یه بازیه که وقتی یه طراح نتونه این المان ها در بازی رو به نحو خوبی رقم بزنه، گیم پلی بازی از گرم بودن فاصله میگیره. 

حالا بردگردیم سر کاستل: گیم پلی بازی علاوه بر اینکه گرمه، خیلی روان و سادست. خیلی سریع بازی یپش میره و معمولا گیر خاصی در طول بازی اتفاق نمیفته. هر کسی در نوبت خودش یه کارت بازی می کنه و یه کارت بر میداره. به همین سادگی و خوشمزگی. و هیجان بازی در طول بازی وابسته به بازیکن ها تقسیم میشه که این باعث میشه لحظه ای از بازی وجود نداشته باشه که همه خیلی طبیعی یه کارت بازی کن و یکی بردارن، بدون اینکه یه سر و صدایی از بازیکن ها در بیاد.