بازی رومیزی ایرانی کارزار
- طراح و ایده پرداز: فواد روحانی
- تصویرگر: امیر راهساز
- سرمایهگذار: محمد سبزواری (رهجو)
- گرافیست: اعظم علیدوست
- مشاور هنری: مهسا شمشیان
- ناشر: سور
- نوع بازی: بازی ایرانی، بازی جنگی
- دسته بندی: بازی کارتی، نبرد محور
- مکانیزم های بازی: مدیریت دست(Hand Management)، همزمان بازی کردن(Simultaneous Action Selection)، راندهای ایزوله(trick taking)، کارت های تقویت کننده(Card Play Conflict Resolution)

مشخصات بازی
بازی کارزار یک بازی کارتی خانوادگی است. تعداد و طبقه بندی قوانین آن از حد یک بازی کارتی خانوادگی بالاتر است، اما اگر آموزش آن در یک جمع به فردی سپرده شود که در توضیح بازی مهارت دارد، قطعا برای خانواده یک بازی ساده خواهد بود. از طرفی سیستم مخفی بودن تیم ها در آن، بازی را برای جمع دوستانه بسیار مناسب کرده است.
این بازی از 2 نفر تا 8 نفر قابل تجربه است. تجربه بازی در تعداد افراد مختلف بسیار متفاوت است. از طرفی اینکه افراد در تیم های مختلف لو نروند در تجربه بازی تاثیر جدی ای دارد. با این اوصاف در تعداد 3 و حدودا 4 نفره که حدس زدن تیم ها راحت تر است، تجربه بازی بیشتر به سمت مدیریت کارت های دست می رود و به نوعی جذابیت بازی وابسته به غافل گیری نخواهد بود. اما در تعداد بالاتر از 5 و بخصوص 6 و 7 نفره، بازی تبدیل به میدانی از نبرد می شود که در آن شما باید هم به مدیریت ذهن جمع بپردازید و هم مدیریت دست خود. پس در حالت کلی تجربه بازی در تعداد بالا، جذابیت بیشتری دارد. البته این نکته هم قابل ذکر است که کنترل صحبت نکردن بازیکن ها و لو ندادن تیم ها، در تعداد بالاتر سخت تر است.
بازی کارزار یک بازی کارتی ساده و سبک است، اما تعداد قوانین و طبقه بندی آن کمی بیشتر از حد یک بازی سبک و ساده است. پس پیشنهاد می شود آن را با افرادی بازی کنید که چند بازی کارتی مدرن را تجربه کرده باشند. در غیر این صورت توضیح بازی را به یک بازیکن با سبک توضیح بهینه و خوب محول کنید.
در صورتی که یک جمع 5 نفره به بالا دارید و میخواهید به مدت حدود نیم ساعت، سیاست های جنگی و مدیریتی خود را برای یک نبرد چند رانده به کار بگیرید و یکدیگر را غافلگیر کنید، بازی کارزار مناسب شماست.
در بازی کارزار مهم ترین نکته این است که بتوانید تیم درستی را انتخاب کنید. تیم درست تیمی است که اولا همه بازیکن ها در آن نیستند و ثانیا وضع بهتری در میدان کارزار دارد. عامل دیگر که تعیین کننده است، دسته اول کارت های شماست.
قسمت نسبتا فکری بازی در مدیریت کارت های دست شما رقم می خورد. زمانی که تصمیم میگیرد با کارت هایی که دارید یک رزم را واگذار کنید تا رزم های بعدی را به نفع خود برگردانید، زمانی که تصمیم میگیرید یک کارت را بازی کنید یا نکنید، زمانی که برنامه ای برای استفاده از کارت های کمکی دست خود میچینید. البته همه این انتخاب ها و فسفرسوزی های سطحی، در راستای این است که چه کارت دست شما آمده است.
غیر این اینها بقیه بازی در دست شما نیست. اینکه بقیه چه تیم هایی را انتخاب کرده و چه کارت هایی بازی کنند یا اینکه چه کارتی در ابتدای هر رزم دست شما بیاید. در واقع شانس در بازی از جنس نسبتا مدیریت پذیر است.
نحوه تعامل بازیکن ها هم در بازی کارزار همواره به طور مستقیم و درگیری رو در رو نیست، چون همه بازیکن ها با هم کارت بازی می کنند.
بازی کارزار ماهیتا فان و همراه با خنده نیست، از صحبت کردن بازیکن ها هم در طول بازی در گیم پلی تاثیر مثبتی ندارد. چرا که ممکن است موجب لو رفتن هویت تیمی بازیکن ها شود و این به گیم پلی ضربه زیادی وارد می کند. زمانی که بازی در سکوت بازی می شود، هیجان و همچنین سطح فکری بودن بازی بالاتر می رود.
اگر به دنبال یک بازی نبرد محور هستید که در آن نیاز است هم مدیریت شانس داشته باشید و هم به انتخاب ها خود فکر کنید و هم از کارت هایی که بازی می شوند، تیم های بازیکن ها را به مرور کنکاش کنید، بازی کارزار مناسب شماست.
بازی کارزار سرشار از غافل گیری است به شرطی تعداد طوری باشد که نتوان به راحتی تیم یک بازیکن را حدس زد و همینطور نحوه بازی کردن بازیکن ها. این اتفاق خیلی پیش می آید که در هر رزم، قبل از رو شدن کارت پهلوان ها و بخصوص کارت های کمکی، نتوانید پیش بینی کنید چه اتفاقی رخ می دهد و درعین حال از رخداد غافل گیر شوید. این اتفاق گاها بعد از پایان هر کارزار و رو شدن کارت های پادشاه هر بازیکن هم روی می دهد.
به دلیل اینکه قوانین آن ساده هستند (با در نظر گرفتن نکته ای که در قسمت “مخاطب بازی” درباره تعداد آن بازی مخاطب خانواده گفته شد)، ریتم آن سریع و گیم پلی آن بسیار روان است. اکشن بازیکن ها شامل بازی کردن کارت های پهلوان و کمکی، به طور همزمان برای همه رخ می دهد و این امر سرعت بازی را بالا می برد، مگر اینکه بازیکنی بخواهد مدام فکر کند و در تصمیم گیری کند عمل کند. چون بازی در حد زیادی فکری نیست، فکر کردن هر بازیکن نباید بیشتر از 30 ثانیه زمان ببرد.
در حالت کلی روش های برد و باخت بازی متنوع نیست، اما تجربه بازی چرا. هر دستی که شما بازی را دوباره می چینید و به سراغ تجربه آن می روید، ممکن است اتفاقاتی رقم خورده و ریتم بازی طوری باشد، که تجربه جدیدی از بازی داشته باشید. البته این نکته قابل ذکر است که این تنوع نسبی است. بدیهی است که چون بازی یک بازی کارتی است، نمی تواند به اندازه یک بازی سنگین تنوع گیم پلی داشته باشد.
از سوی دیگر هر دست بازی کارت جدید به دست خواهید آورد (بازی مکانیزم کارت کشی دارد) که این امر باعث می شود حتی اگر در چند رزم خوب عمل نکرده باشید، بتوانید جبران کنید و این امر احتمال خسته کنندگی بازی را پایین می آرود. مگر وقتی که بی نهایت بدشانس باشید.
اگر به دنبال یک بازی هیجان انگیز و روان هستید که در آن نیاز نیست خیلی منتظر فکر کردن بازیکن ها باشید و همه همزمان باهم به نبرد خواهید پرداخت و هچنین تجربه آن می تواند برایتان تنوع زیادی داشته باشد، کارزار بازی مناسب شماست.
- دانلود دفترچه قوانین نسخه فارسی | سرزمین ذهن زیبا
- دانلود دفترچه قوانین نسخه انگلیسی | BGG
سوالات مهم درباره بازی
- بازی به دنبال چه چیزی است؟
بازی به دنبال این است از نظر مکانیکی و فنی، تا حد امکان به نبردهای داستان های اساطیری شاهنامه نزدیک باشد. عنی از نظر فنی مکانیک ها و دینامیک هایی برای بازی انتخاب شدند که تناسب زیادی با داستان داشته باشند.
- خوب بازی کردن در بازی به چه معناست؟
اولا باید سعی کنید از کارتهای دست خود، بخصوص کارتهای کمکی هوشمندانه استفاده کنید. ثانیا تلاش کنید همتیمیهای خود را پیدا کرده و رزمهایی را بدون اینکه سرمایهگذاری جدی روی آن کرده باشید، و با کارتهای دست آن بازیکنها، پیروز شوید.
- چرا باید این بازی را تهیه کنم؟
لینک های مفید
- صفحه اطلاعات کامل بازی کارزار | آیوی گیم
- ویدئو آموزشی بازی | چترنگ