رتبه بندی بهترین بازی های اساسینز کرید (Assassin’s Creed)

رتبه بندی بهترین بازی های اساسینز کرید (Assassin’s Creed)؛ بازی‌های اساسینز کرید اغلب موارد زیادی را ارائه می‌دهند. هر یک از عناوین این سری بخش جالبی از تاریخ و بوم جهان را به تصویر می‌کشد و قصه‌ای از‎‌ دسیسه را در آن‌ بازگو می‌کند. سال‌هاست که این مجموعه میزبان گیمرها بوده و از آن به عنوان یکی از محبوب‌ترین فرنچایزها در دنیای بازی‌‌ها یاد می‌شود. فرنچایز اساسینز کرید از رنسانس ایتالیا تا یونان باستان را سفر کرده است و در این میان تغییرات انبوهی را به خود دیده. امروز ما قصد داریم تا بهترین آثار این سری را خدمت شما معرفی کنیم و به‌طور مختصر به هریک بپردازیم.

همچنین بخوانید: رتبه بندی بهترین بازی های سری جی تی ای (GTA)

با در نظر گرفتن این موضوع که بسیاری از آثار سری اساسینز کرید برای پلتفرم‌های مختلف در دسترس هستند و در نسل فعلی می‌توان مشغول بسیاری از آنها شد، علی‌رغم پلتفرمی که دارید شما قادر هستید تا تعداد زیادی از بهترین عناوین این مجموعه را تجربه کنید. چنان‌چه هنوز به تجربه این عناوین نپرداخته‌اید یا دوست دارید به این فرنچایز محبوب دوباره سر بزنید، فهرست ما شامل رتبه بندی بهترین بازی‌ های اساسینز کرید ممکن است به درد شما بخورد. اگرچه حتی بدترین آثار این مجموعه هم‌چنان می‌توانند جالب و سرگرم‌کننده‌ باشند، زمان کفاف تجربه همه آنها را نمی‌دهد. بنابراین بیاید تا نگاهی به بهترین عناوین اساسینز کرید داشته باشیم و ببینیم که کدامین یک از ورودی‌های این سری ارزش تجربه را دارند و از کدامین می‌توان گذر کرد.

بهترین بازی های اساسینز کرید

۱۳. بازی Assassin’s Creed

• سال انتشار: 2007
• نمره متاکریتیک: 80

بگذارید قبل از هرچیزی بحث این عنوان را پیش بکشیم. بازی که حکم آغاز کننده‌ این مجموعه را داشت دیگر جذابیت ۱۶ سال پیش را ندارد. در حقیقت، Assassin’s Creed در رتبه آخر فهرست بهترین عناوین این سری قرار می‌گیرد. این اثر زمانی که برای نخسین بار عرضه شد، جاه‌طلبی تحسین برانگیزی داشت. از جاه‌طلبی اولین اساسینز کرید تا به امروز در صنعت بازی‌ها یاد می‌شود، با این وجود بازی کردن آن دیگر به راحتی گذشته نیست.

Assassin’s Creed به شما یاد‌آوری می‌کند که سری اساسینز کرید برای حفظ جذابیت خود محکوم بوده تا چه مقدار دسخوش تغییر شود. اولین اثر این مجموعه مانند دموی است که ما را با ایده کلی آن اخت می‌دهد و بنای داستان آن را می‌چیند. این عنوان را می‌توان ریشه فرنچایزی دانست که محبوبیت‌‍ش را از بابت فرار کردن از ریشه‌هایش کسب کرده، و نه نزدیک شدن به آنها. بهترین آثار این سری آنهایی بودند که با دربرگرفتن ایده‌های نو و درخشان به جذابیت می‌رسیدند، این درحالی‌ست که ایده‌های AC اورجینال بارها و بارها پس از آن استفاده شده‌اند و دیگر تازگی گذشته را ندارند. تنها اتمسفر سرد و جدی این اثر برای آن ایجاد جذابیت می‌کند، که سال‌هاست توسط یوبی‌سافت کنار گذاشته شده.

درحال حاضر Assassin’s Creed یک بازی فرسوده است، با این وجود بازگشت به آن شما را بیش از هر عنوان دیگری با دید اولیه اساسینز کرید آشنا می‌کند. اگر از هواداران سرسخت این مجموعه هستید، تجربه نخستین ماجراجویی الطائر فارغ از کیفیت برای‌تان ارزشمند خواهد بود. در غیر این‌ صورت بازگشت به آن دور از ذهن بنظر می‌‎رسد.

---

۱۲. بازی Assassin’s Creed Rogue

• سال انتشار: 2014
• نمره متاکریتیک: 74

Assassin’s Creed Rogue در یک‌روز با Unity منتشر گردید، با این تفاوت که پلتفرم مقصد آن را کنسول‌های نسل هفتمی تشکیل می‌دادند. این عنوان قصد داشت تا هواداران اساسینز کریدی را که هنوز به کنسول‌‎های نسل بعدی کوچ نکرده بودند را سرگرم نگه دارد. پتانسیل زیادی در این اساسینز کرید برخیم وجود داشت. زیرا در آن بازیکنان در عوض عضوی از انجمن اساسین‌ها در نقش یک تمپلار قرار می‌گرفتند. تمپلاری که خودش روزی اساسین بوده، اما با خیانت مواجه شده و حالا بدنبال کسب انتقام است.

Assassin’s Creed Rogue بیش از اینکه حکم یک بازی مستقل را داشته باشد، مانند یک بسته الحاقی برای Black Flag بود. از مبارزات دریایی تا مبارزات تن‌به‌تن و حرکات پارکور، گیم‌پلی همه چیز در این بازی به‌طور انکار نشدنی از Black Flag دست نخورده باقی‌مانده بود. یوبی‌سافت با این عنوان تلاش کرد یک ایده جالب را روی فرمولی موفق پیاده کند، اما جایی در مسیر جادوی‌ش را از دست داد. در کنار عرضه هم‌زمان با Unity که عنوانی تماماً نسل بعدی محسوب می‌شد و هیجان زیادی حول محور آن وجود داشت، Rogue له و لورده شد.

Rogue با پرداختن به جنگ هفت‌ساله، و داستان جالبی که دارد هم‌چنان قادرست برای هواداران این مجموعه جالب باشد. به عبارتی دیگر، حتی بدترین عنوان اساسینز کرید هم جذابیت های خودش را دارد. و از آنجایی که Rogue یک ماجراجویی کوتاه محسوب می‌شود، صرف چند ساعتی در آن سخت نخواهد بود.

---

۱۱. بازی Assassin’s Creed: Revelations

• سال انتشار: 2011
• نمره متاکریتیک: 80

Revelations با فاصله‌ای یک‌ساله از Brotherhood عرضه شد و قرار بود به سه‌گانه اتزیو پایانی خوشایند دهد. در این اثر، شتاب‌زدگی یوبی‌سافت کم کم داشت خودش را نشان می‌داد. در Assassin’s Creed: Revelations همه‌چیز آشنا و سال‌خورده بنظر می‌رسید؛ درست مانند خود اتزیو.

Revelations بخش عمده‌ای ویژگی های پیشین مجموعه را در برمی‌گرفت و سعی داشت تا چند مکانیک جدید نیز معرفی کند. مکانیک‌های که در نهایت بخشی از آنها جواب گرفتند و برخی دیگر تبدیل به عذاب شدند. دو چیز که این اثر در آن‌ها خوب عمل کرده را می‌توان شهر قسطنطنیه و موسیقی‌متن خوب بازی دانست. این دو– در کنار هوک‌بلید– اعمال پیش پا افتاده‌ای مانند پریدن از روی سقف خانه‌ها و عبور از میان مردم که در تمام عناوین سری شاهدشان بودیم را دل‌نشین‌تر از همیشه تحویل‌مان می‌دادند.

Revelations به قصه میان‌سالی اتزیو می‌پرداخت. از نظر داستانی این اثر را می‌توان یک جمع‌بندی خوب بر قصه الطائر و اتزیو دانست. هردوی آنها در این عنوان با مجموعه اساسینز کرید وداع گرمی گفتند و آن را پی راه‌ش فرستادند. اما در نتیجه Revelations به وضوح نشان می‌داد که یوبی‌سافت برای سرگرم نگه‌داشتن بازیکنان نیاز به صورت دادن تغییرات جدی‌تری دارد.

---

۱۰. بازی Assassin’s Creed 3

• سال انتشار: 2011
• نمره متاکریتیک: 84

یوبی‌سافت پس از Revelations به یک تغییر اساسی احتیاج داشت و با AC3 به هر نحوی که توانست آن را صورت داد. این اثر مملو از نوآوری بود و نقش آن در هویت امروزی اساسینز کرید را می‌توان انکار نشدنی دانست.

با انتخاب انقلاب آمریکا به عنوان پس‌زمینه داستانی و پیاده‌سازی ایده‌های نو و تلفیق آنها با نام اساسینز کرید، Assassin’s Creed 3 دوره جدیدی را در فرنچایز رقم زد. این اثر از بسیاری لحاظ مجموعه را به جلو هل داد، اما در انتهای کار موارد مهمی را از قلم انداخت که برای تبدیل شدن به یک عنوان خوب واجب بودند. ناراحت کننده‌اس، نحوه‌ای که AC3 با آسودگی از خیر پتانسیل‌های خود می‌گذرد. این اثر با اینکه آغازگر بسیاری از ویژگی‌های تازه و ماندگار در سری بود، اما در پیاده‌سازی موارد پیش‌پا افتاده عملکرد خوبی نداشت. استفاده از محیط‌های طبیعی و مبارزات دریایی برای نخستین‌بار در همین نسخه دیده می‌شدند. حیف!… حیف که در انتها کنترل‌های بدقواره و انبوهی از مشکلات فنی مانع راه این بازی شدند.

Assassin’s Creed 3 در آخر مانند یک آزمون و خطا بود که به یوبی‌سافت نشان داد تا برای ادامه دادن مجموعه باید چه فکری با خود کند. این درحالی‌ست که AC3 برای ما یک ناامیدی تلخ بود. با این حال اثری عزیز و به‌یادماندنی برای هواداران اساسینز کرید که ارزش تجربه را دارد.

---

۹. بازی Assassin’s Creed Mirage

• سال انتشار: 2023
• نمره متاکریتیک: 84

Assassin’s Creed Mirage عنوانی بود که هواداران این مجموعه سال‌ها برای تجربه آن صف کشیده بودند. جدیدترین ورودی این سری با اتکا بر گیم‌پلی‌ و فضای سنتی اساسینز کرید، رویه گذشته سری را به آغوش بازیکنان برگرداند. ماجراجویی متمرکز بر مخفی‌کاری و با روایتی خطی که در شهر شلوغ و پرماجرای بغداد جریان دارد، Mirage یک برداشت مدرن از سنت‌های دیرینه سری اساسینز کرید محسوب می‌شود که برای مدت‌ها کنار گذاشته شده بودند.

مراحل این بازی شما را به روزهای خوش گذشته می‌برند، جایی که شما باید صبر و حوصله به خرج می‌دادید تا در یک موقعیت مناسب و دور از چشم دیگران دشمنان خود را از پا دربیاورید. Mirage یکی از بهترین مخفی کاری‌ها در مجموعه را ارائه می‌دهد و آن را دوباره به شکوه گذشته‌اش بازمی‌گرداند. در کنار بسیم که کارکتری خوب است، و داستان تبدیل شدن او از یک دزد خیابانی به یک قاتل ماهر، Mirage قادرست برای طرفداران قدیمی اساسینز کرید نقش یک دنباله‌ جالب را داشته باشد.

همچنین بخوانید: معرفی بازی Assassin’s Creed Mirage

---

۸. بازی Assassin’s Creed Syndicate

• سال انتشار: 2015
• نمره متاکریتیک: 76

Assassin’s Creed Syndicate مجموعه اساسینز را به لندن دوره ویکتوریا می‌برد– با تمام آن گویش کاکنی و انقلاب صنعتی و کلاه های مضحک مربوطه‌اش. در Syndicate بازیکنان برای اولین بار قادر بودند جنسیت کارکتر خود را تعیین کنند، ویژگی‌ای که بعدها در طول مجموعه شاهد بازگشت دوباره آن بودیم. شما اینجا در نقش یکی از دوقلوهای فرای قرار می‌گرفتید و به دنبال رها کردن لندن از چنگال ظالمانه تمپلارها به مبارزه می‌پرداختید.

Syndicate با لحن تازه‌ای که داشت قادر شد برای طرفداران مجموعه تنوع و جذابیت خلق کند، اما هم‌چنان می‌توان ایرادهای زیادی را به آن وارد کرد. بازی برخی مواقع دچار تکرار می‌شد، مشکلات فنی در سرتاسر آن به چشم می‌خورد و کنترل‌های بازی هم در اوقاتی آزاردهنده می‌شدند. با همه‌ی این اوصاف Syndicate یکی از سرگرم کننده‌ترین و زیباترین آثار مجموعه اساسینز کرید باقی می‌ماند و با تمام مشکلاتی که دارد بازهم قادر است برای مدتی بازیکنان را مشتاق خود نگه دارد.

---

۷. بازی Assassin’s Creed Unity

• سال انتشار: 2013
• نمره متاکریتیک: 70

کمتر دنباله‌ای در دنیای بازی‌ها با شرایطی نظیر Assassin’s Creed Unity روبرو شده. Unity اولین نسخه اساسینز کرید بود که برای نسل هشتم کنسول‌ها منتشر گردید و از بابت مشکلات فنی معتددی که داشت با انتقادهای زیادی مواجه شد. این اثر مجموعه اساسینز کرید را پس از سال‌ها از دریاهای کارائیب و مستعمرات آمریکایی به اروپا برگرداند– بخش عمده‌ای از داستان این بازی در پاریس و در طی انقلاب فرانسه جریان می‌یابد.

Unity در هنگام عرضه از مشکلات فنی زیادی رنج می‌برد و این موضوع برای یک عنوان تماماً نسل بعدی موضوعی شدیداً ناامید کننده تلقی می‌شد. اگرچه بعدها به کمک بروزرسانی‌ها عمده‌ای از مشکلات این بازی رفع شدند، اما در نتیجه لطمه‌ای که این موارد به اعتبار اثر و شرکت سازنده وارد کردند هم‌چنان پابرجا ماند. اگر شما امروز پای این اثر بشینید خواهید دید که تجربه‌ای روان و در بیشتر مواقع بدون مشکل در اختیار شما می‌گذارد. تجربه‌ای که از نظر بصری هنوز هم حرفی برای گفتن دارد.

پاریس در این بازی نفس‌گیر است و یکی از بهترین پارکورها در مجموعه نیز مربوط به همین نسخه می‌شود. در کنار داستانی که ارزش یک‌بار تجربه را دارد، Unity را می‌توان در بین عناوین مطلوب این مجموعه قرار داد.

---

۶. بازی Assassin’s Creed: Origins

• سال انتشار: 2017
• نمره متاکریتیک: 81

Assassin’s Creed: Origins پایه‌گذار تغییراتی اساسی در این مجموعه بود. عنوانی که برای سال‌های پیش‌رو هویت اساسینز کرید را دچار دگرگونی کرد. ما در Origins شاهد فرمولی بودیم که در Odyssey و Valhalla تکمیل شد و به اوج کار خود رسید. با این وجود از مصر باستان نمی‌شود به این آسانی گذشت. این اثر داستان تشکیل شدن فرقه‌ی اساسین‌ها را بازگو می‌کند و این امکان را به شما می‌دهد تا در نقش اولین اساسین تاریخ به ماجراجویی بپردازید.

ماجراجویی در صحراهای مصر باستان فقط از ریشه‌های برادرهود نمی‌گوید، بلکه یک دنیای زیبا و ارزنده را ارائه می‌دهد که هر قدم از آن ممکن است کشفی تازه بدنبال داشته باشد. با سوق پیدا کردن به سمت ژانر نقش‌آفرینی، Origins ریسک بزرگی را به جان خرید و در آخر پیروز میدان شد. این یک بازی سرگرم کننده است که به شما اجازه می‌دهد در صحراهای مصر به کاوش بپردازید. در کنار داستانی خوب، Origins اثری قابل‌دفاع بود که توانست راه را برای تکامل پیش‌رو هموار کند.

---

۵. بازی Assassin’s Creed Odyssey

• سال انتشار: 2018
• نمره متاکریتیک: 83

Assassin’s Creed Odyssey هرآنچه بازی پیشین تعریف کرده بود را در برگرفت و دسخوش بهبود کرد. بیشتر به سمت نقش‌آفرینی شدن سوق یافت و دنیای عظیم تری را هم ارائه می‌داد. این بازی را می‌توان از نظر وسعت بزرگترین عنوان این مجموعه دانست. Odyssey با خود یک ماجراجویی طولانی به ارمغان می‌آورد، ماجراجویی ناآشنا که هرآنچه از این سری می‌دانیم را زیر سوال می‌برد.

یونان باستان در این بازی وسیع و پرمحتوا است و المان‌های نقش‌آفرینی سرتاسر آن دیده‌ می‌شوند. به لطف موفقیت نسخه پیشین، Assassin’s Creed Odyssey شجاعت این را دارد تا از میانه‌روی پرهیز کند و یک بازی نقش‌آفرینی کامل‌تر را شکل بدهد. تبدیل شدن به یک اسطوره معاصر در یونان باستان راه درازی است و Odyssey هر قدم از این راه را به تصویر می‌کشد. یک بازی نقش آفرینی خوب که زیر پرچم اساسینز کرید قرار می‌گیرد. همین‌طور یکی از بهترین بازی های اساسینز کرید.

همچنین بخوانید: فهرست بهترین بازی‌ های گیم پس (اکتبر ۲۰۲۳)

---

۴. بازی Assassin’s Creed: Brotherhood

• سال انتشار: 2010
• نمره متاکریتیک: 89

Assassin’s Creed: Brotherhood یک دنباله‌ مستقیم بر AC2 محسوب می‌شود. این نسخه نیز واقع در ایتالیای دوره رنسانس بود، اما مانند نسخه پیشین طراوت گذشته را نداشت. با این وجود نحوه‌ای که Brotherhood به شکوه قبلی مجموعه ادامه داد، به تنهایی او را در بین بهترین آثار اساسینز کرید قرار می‌دهد. این دنباله‌ ارزشمند نشان می‌داد که یوبی‌سافت با چه سرعتی می‌تواند بازی‌های فوق‌العاده تولید کند.

نام Brotherhood به تنهایی عامل جذابیت این نسخه را خاطر نشان می‌کند: توانایی جذب قاتلین دیگر و اعزام آنها به ماموریت‌، تصرف قلمرو، و مکانیک‌هایی از این قبیل. بسیاری از این مکانیک‌ها در سری تازه بودند و برای سال‌های پیش‌رو دنباله‌های بعد از خود را تحت تاثیر قرار دادند. دومین ماجراجویی اتزیو در روم، یک ماجراجویی به‌یاد ماندنی در این مجموعه محسوب می‌شود و به راحتی میان بهترین بازی های اساسینز کرید جای می‌گیرد.

---

۳. بازی Assassin’s Creed IV: Black Flag

• سال انتشار: 2013
• نمره متاکریتیک: 88

Black Flag پیچشی بسیار هیجان‌انگیز در این مجموعه بود که هواداران را به قرن ۱۸‌ام و دریای‌های خروشان کارائیب می‌برد. خورشید، امواج، بوی نمک در هوا. Assassin’s Creed IV: Black Flag یکی از بهترین ماجراجویی‌های دزدان دریایی در دنیای بازی‌ها به هواداران اساسینز کرید ارائه می دهد.

درکنار مبارزات دریایی اعتیادآور و ویژگی‌های تازه‌ای که داشت، Black Flag تمام ویژگی‌های متمایز سری را در بر می‌گرفت. گذراندن زمان در جوانب فرعی این بازی اصلاً کار سختی نبود، زیرا فعالیت‌های جذاب در سرتاسر دریاهای کارائیب رخنه کرده بودند و به شما چشمک می‌زدند. Assassin’s Creed IV: Black Flag را می‌توان یکی از بهترین بازی‌ها با محوریت دزدان دریایی دانست و همین‌طور یکی از بهترین بازی های اساسینز کرید که می‌شود امروز تجربه کرد.

---

۲. بازی Assassin’s Creed Valhalla

• سال انتشار: 2020
• نمره متاکریتیک: 80

درست مانند Origins و Odyssey، عنوان Assassin’s Creed Valhalla از ریشه‌های اولیه سری عقب نشینی کرده و در عوض شما را در نقش یک وایکینگ می‌گذارد که باید راهش را در انگلیس هموار کند. با یک تفاوت بزرگ، این تکامل یافته‌ترین اثر بین هر سه است. این بازی مسیری که یوبی‌سافت چندسال پیش آغاز کرده بود را به پایانی مطلوب رساند و همین موضوع سبب می‌شود تا کامل‌ترین عنوان بین سه‌گانه نقش‌آفرینی این مجموعه نام بگیرد. وایکینگ‌ها زمینه‌ای بسیار جذاب را برای داستان تشکیل می‌دهند و در روند بازی نیز به نحوه احسنت از پتانسیل‌هایشان استفاده می‌شود. Assassin’s Creed Valhalla با تمام تفاوت‌هایش لایق این است که میان سه بازی برتر اساسینز کرید قرار بگیرد.

جزایر بریتانیا در این بازی عالی طراحی شدند. مناظر زیبایی در هر جهت از نقشه وجود دارند و شما قادرید هر گوشه از این نقشه بزرگ سکونگاه‌های عالی، مکان‌های دیدنی و داستان های ریز و درشت پیدا کنید. یوبی‌سافت با Valhalla سعی داشت پرونده سه‌گانه نقش آفرینی این مجموعه را ببندد و در این راستا بسیار موفق عمل کرد. ماجراجویی ایور یک ماجراجویی طولانی و به‌یادماندنی است که می‌تواند صدها ساعت از زمان شما را از آن خود کند. درکنار داشتن یک داستان خوب و کارکترهای مطلوب، Assassin’s Creed Valhalla نه تنها یک پایان مناسب برای سه‌گانه نقش آفرینی اساسینز کرید رقم می‌زند، بلکه درمیان بهترین بازی های اساسینز کرید جایگاهی بالا را کسب می‌کند.

همچنین بخوانید: سرزمین آزادی؛ ۱۲ تا از بهترین بازی‌های نقش آفرینی

---

۱. بازی Assassin’s Creed II

• سال انتشار: 2009
• نمره متاکریتیک: 90

Assassin’s Creed II که دوسال پس از نخستین بازی مجموعه عرضه شد، با سفر به ایتالیای دوره رنسانس و معرفی یک قهرمان جدید به نام اتزیو، برای همیشه مسیر اساسین‌ها را دگرگون کرد. این دنباله باعث شد که بازی اول مانند یک طرح اولیه بنظر برسد. AC2 تمام وعده‌های این مجموعه را عملی کرد.

فلورانس، رم، ونیز، رنسانس باشکوه ایتالیایی به زمین بازی شما تبدیل می‌شود و با روایتی که به تدریج خودش را آشکار می‌کند، AC2 دائماً چالشی جدید جلوی پای شما می‌گذارد. بیش از هرچیزی AC2 الگویی مناسب برای تمام عناوین بعدی سری است که نشان می‌دهد اساسین‌ها را می‌توان به راحتی در هرزمان و محیطی جذاب به تصویر کشید. حتی پس از گذشت ۱۳ سال، این اثر هنوز هم رتبه اول در بین بهترین بازی های اساسینز کرید شناخته می‌شود.

سخن آخر

تنوع در این مجموعه به قدری بالاست که هرکس بنابر پسند خودش می‌تواند این رتبه‌بندی را دچار تغییر کند. مجموعه پرطرفدار و محبوب یوبی‌سافت راه درازی را طی کرده و بنظر می‌رسد همچنان راه درازی پیش‌رو داشته باشد. اگر در رتبه بندی بهترین بازی های اساسینز کرید نظر متفاوتی دارید، می‌توانید در بخش نظرات آن را با ما به اشتراک بگذارید. بدرود.